Kult końca świata

W 1984 roku ekscentryczny guru Shoko Asahara założył pozornie nieszkodliwą szkołę jogi w Tokio. W 1995 roku grupa przekształciła się w osławiony kult zagłady zwany Aum Shinrikyo, co oznacza „Najwyższą Prawdę”. Ich ulubioną bronią był sarin, toksyczny gaz paraliżujący wynaleziony przez nazistów podczas II wojny światowej. Film jest dogłębnym spojrzeniem na tę grupę, ujawniającym kulisy jej powstania i działania.

Mrożąca krew w żyłach narracja prowadzi nas od początkowych twierdzeń charyzmatycznego, na wpół ślepego Asahary, że jest reinkarnacją Buddy aż po atak sarinem na tokijskie metro w marcu 1995 roku, w wyniku którego zginęło 14 osób, a rannych zostało 6000 ludzi. Oglądamy stare psychodeliczne propagandowe nagrania grupy, reportaże telewizyjne, sekwencje animowane i liczne wywiady, w tym z dziennikarzem Andrew Marshallem i zdobywcą nagrody Pulitzera Davidem E. Kaplanem, autorami książki „Aum”, która stała się inspiracją do filmu.

Reżyserzy umieszczają ewolucję kultu w szerszym, społeczno-ekonomicznym kontekście nagłej stagnacji Japonii na przełomie lat 80. i 90. XX wieku, która doprowadziła do poszukiwania przez wielu ludzi duchowego przewodnictwa. Wskazuje również na znaki ostrzegawcze, które ostatecznie doprowadziły do uznania grupy za organizację terrorystyczną. Film jest przerażająco uniwersalną opowieścią o radykalizacji i ekstremizmie w zamkniętych środowiskach.